RENTE ONTVANG DEUR NIE-INWONERS OP SA BANKREKENINGE

Persone wat nie belastinginwoners in Suid-Afrika is nie, word in SA slegs belas op inkomste ontvang deur, of wat aan só ’n inwoner toegeval het, uit ’n SA bron. Dit sal rente insluit wat op ’n SA bankrekening ontvang word.[1]

Nie-inwoners kan egter vrygestel wees van SA inkomstebelasting op rente verdien ingevolge artikel 10 (1) (h) van die Inkomstebelastingwet. Artikel 10 (1) (h) se vrystelling is egter nie van toepassing nie in die mate dat die nie-inwoner ’n natuurlike persoon is wat fisies in Suid-Afrika teenwoordig was vir ’n tydperk wat 183 dae oorskry in die 12-maande-periode wat die datum voorafgaan waarop die rente ontvang is of opgeloop het. In hierdie omstandighede moet die nie-inwoner vir inkomstebelasting registreer en sodanige rente uit ’n SA bron, aan die Suid-Afrikaanse Inkomstediens verklaar. Die vrystelling sal ook nie van toepassing wees waar die skuld waaruit die rente ontstaan, effektief verband hou met ’n permanente vestiging van daardie persoon in SA[2] of waar die rente ontvang is in die vorm van ’n annuïteit[3] nie. Die algemene rentevrystellings in artikel 10 (1) (i) mag egter steeds van toepassing wees op nie-inwoners wat natuurlike persone is.

Behalwe vir ’n inkomstebelastingeffek, mag nie-inwoners wat rente uit ’n SA bron verdien, onderhewig wees aan weerhoubelasting op rente teen ’n koers van 15%, tensy sekere vrystellings van toepassing is[4]. Hierdie weerhoudingskoers kan verminder word deur ’n toepaslike dubbelbelastingooreenkoms tussen SA en die land waar die persoon (wat ’n nie-inwoner vir SA belastingdoeleindes is) ’n belastinginwoner is. Twee vrystellings van weerhoubelasting kan van toepassing wees op nie-inwoners wat rente op ’n SA bankrekening ontvang. Eerstens is daar ’n algemene vrystelling van rente ontvang van SA banke[5]. Tweedens is geen weerhoubelasting betaalbaar nie waar die nie-inwoner die drempel van 183 dae oorskry soos hierbo uiteengesit[6].

Samevattend: Nie-inwoners is nie onderhewig aan weerhoubelasting op rente wat op ’n SA bankrekening ontvang word nie. Ook sal geen aanspreeklikheid vir inkomstebelasting ontstaan nie op voorwaarde dat geen van die uitsluitings in artikel 10 wat hierbo genoem is, van toepassing is nie. In soverre dat enige van hierdie uitsluitings egter geld, sal die nie-inwoner vir inkomstebelasting in SA moet registreer en ’n inkomstebelastingopgawe indien. ’n Toepaslike dubbelbelastingooreenkoms behoort ook oorweeg te word aangesien dit spesifieke bepalings met betrekking tot die belasting op rente kan bevat en verligting kan verskaf in die mate dat geen verligting verskaf word deur die plaaslike wetgewing wat in hierdie artikel bespreek word nie. Dit sal egter nie die verpligting om ’n inkomstebelastingopgawe by die Suid-Afrikaanse Inkomstediens in te dien, raak nie.

[1] Artikel 9 (2) (b) van die Inkomstebelastingwet, 58 van 1962

[2] Artikel 10 (1) (h)

[3] Artikel 10 (2) (b) van die Inkomstebelastingwet

[4] Artikels 50A tot 50D van die Inkomstebelastingwet

[5] Artikel 50D (1) (a) van die Inkomstebelastingwet

[6] Artikel 50D (1) (c) van die Inkomstebelastingwet

Hierdie artikel is ʼn algemene inligtingsblad en moet nie as professionele advies beskou word nie. Geen verantwoordelikheid word aanvaar vir enige foute, verlies of skade wat ondervind word as gevolg  van die gebruik van enige inligting vervat in hierdie artikel nie. Kontak altyd ʼn finansiële raadgewer vir spesifieke en gedetailleerde advies. (E&OE)